بیدار ماندن می‌تواند یک چالش باشد، مخصوصا زمانی که با ساعات طولانی کار یا مطالعه مواجه می شوید. با این حال، چندین گام وجود دارد که می‌توانید برای کمک به هوشیاری و بیدار نگه داشتن خود در طول روز انجام دهید. در این مقاله هفت راهکار موثر برای بیدار ماندن را بیان می کنیم.

1. به اندازه کافی بخوابید

یکی از مهمترین عوامل در بیدار ماندن، اطمینان از خواب کافی است. هر شب هفت تا هشت ساعت خواب با کیفیت را هدف قرار دهید. یک برنامه خواب منسجم ایجاد کنید و یک روال آرامش بخش برای خواب بهتر ایجاد کنید.

2. هیدراته بمانید

کم آبی می‌تواند به خستگی و خواب آلودگی کمک کند، بنابراین ضروری است که در طول روز هیدراته بمانید. مقدار زیادی آب بنوشید و از مصرف بیش از حد کافئین و الکل خودداری کنید، زیرا میتوانند بدن شما را کم آب کنند.

3. چرت های کوتاه با قدرت

اگر در طول روز احساس خستگی مفرط می کنید، چرت های کوتاه با قدرت را در نظر بگیرید. یک چرت 20 دقیقه ای می‌تواند انرژی را سریع افزایش دهد و به شما کمک کند هوشیار بمانید. با این حال، از چرت زدن خیلی نزدیک به زمان خواب خودداری کنید، زیرا ممکن است در خواب شبانه شما اختلال ایجاد کند.

4. انجام فعالیت بدنی

فعالیت بدنی می‌تواند جریان خون و سطح اکسیژن را در بدن شما افزایش دهد و به شما کمک کند احساس بیداری و انرژی بیشتری داشته باشید. برای تقویت بیداری، ورزش منظم را در برنامه روزانه خود بگنجانید. حتی یک پیاده روی کوتاه یا یک جلسه کششی می‌تواند تفاوت قابل توجهی ایجاد کند.

5. وعده های غذایی مغذی بخورید

رژیم غذایی متعادل نقش حیاتی در حفظ سطح انرژی در طول روز دارد. وعده های غذایی مغذی را انتخاب کنید که شامل ترکیبی از کربوهیدرات های پیچیده، پروتئین های بدون چربی و چربی های سالم است. از خوردن وعده های غذایی سنگین که می‌تواند منجر به خواب آلودگی بعد از غذا شود خودداری کنید.

6. از نور طبیعی استفاده کنید

قرار گرفتن در معرض نور طبیعی به تنظیم ساعت داخلی بدن کمک می کند و بیداری را تقویت می کند. در طول روز زمانی را در خارج از منزل بگذرانید یا خود را در نزدیکی پنجره قرار دهید تا از نور طبیعی بهره مند شوید. اگر نور طبیعی محدود است، از نور مصنوعی روشن برای شبیه سازی نور روز استفاده کنید.

7. درگیر و تحریک بمانید

خستگی می‌تواند به احساس خواب آلودگی کمک کند، بنابراین مهم است که درگیر بمانید و از نظر ذهنی تحریک شده باشید. کارهای یکنواخت را کنار بگذارید، به موسیقی پرانرژی گوش دهید، یا برای کمک به مقابله با خواب آلودگی در گفتگوهای تحریک کننده شرکت کنید.

با انجام این هفت مرحله، می‌توانید شانس بیدار ماندن و هوشیاری خود را در طول روز افزایش دهید. به یاد داشته باشید، اگر به طور مداوم با خواب‌آلودگی یا خستگی مفرط دست و پنجه نرم می‌کنید، ضروری است که با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید تا هرگونه شرایط پزشکی زمینه‌ای را رد کنید.

کسب نمرات عالی در مدرسه هدفی است که بسیاری از دانش آموزان برای آن تلاش می کنند. اگرچه ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اما استراتژی هایی وجود دارد که می‌توانید برای بهبود عملکرد تحصیلی خود بدون تلاش بیش از حد استفاده کنید. در این راهنمای جامع، ما شش مرحله را تشریح می‌کنیم و 32 نکته را ارائه می‌کنیم که به شما کمک می‌کند با کمترین تلاش نمرات عالی کسب کنید.

مرحله 1: تعیین اهداف واضح

تعیین اهداف روشن اولین گام برای دستیابی به موفقیت تحصیلی است. با شناسایی آنچه می خواهید در هر موضوع یا دوره به دست آورید، شروع کنید. نمرات مورد نظر خود و حوزه های خاصی را که باید روی آنها تمرکز کنید، مشخص کنید. با داشتن چشم اندازی روشن از اهداف خود، می‌توانید یک نقشه راه برای موفقیت ایجاد کنید.

نکات:

1. اهداف خود را بنویسید و مرتباً آنها را مرور کنید.
2. اهداف بزرگتر را به کارهای کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید.
3. اهداف خود را بر اساس اهمیت و فوریت اولویت بندی کنید.
4. یک برنامه مطالعه برای اختصاص زمان برای هر موضوع ایجاد کنید.
5. انتظارات واقع بینانه تنظیم کنید و در تنظیم اهداف خود در صورت لزوم انعطاف پذیر باشید.

مرحله 2: عادات مطالعه موثر را ایجاد کنید

ایجاد عادات مطالعه موثر برای موفقیت تحصیلی بسیار مهم است. با استفاده از تکنیک های مطالعه اثبات شده، می‌توانید پتانسیل یادگیری خود را به حداکثر برسانید و در عین حال زمان و تلاش مورد نیاز را به حداقل برسانید.

نکات:

1. یک محیط مطالعه آرام و راحت و عاری از حواس‌پرتی پیدا کنید.
2. از تکنیک های یادگیری فعال مانند خلاصه کردن، آموزش دیگران یا ایجاد فلش کارت استفاده کنید.
3. جلسات مطالعه خود را به دوره‌های کوتاه‌تر و متمرکزتر تقسیم کنید تا اینکه ساعت‌های طولانی را فشرده کنید.
4. برای حفظ تمرکز و جلوگیری از فرسودگی، در طول جلسات مطالعه به طور منظم استراحت کنید.
5. از دستگاه های یادگاری یا تکنیک های تجسم برای افزایش حفظ حافظه استفاده کنید.

مرحله 3: از منابع موجود استفاده کنید

نکات:

1. در سخنرانی ها شرکت کنید و فعالانه در بحث های کلاس شرکت کنید.
2. در طول سخنرانی ها یادداشت برداری کامل داشته باشید و به طور منظم آنها را مرور کنید.
3. از پلتفرم‌ها و وب‌سایت‌های آموزشی آنلاین برای مطالب آموزشی بیشتر استفاده کنید.
4. در هنگام مواجهه با مشکلات از معلمان، معلمان یا همکلاسی های خود کمک بگیرید.
5. از ویدیوها یا پادکست های آموزشی برای تقویت درک خود از موضوعات استفاده کنید.

مرحله 4: مدیریت زمان موثر را تمرین کنید

مدیریت زمان موثر برای حفظ یک زندگی تحصیلی متعادل ضروری است. با سازماندهی کارآمد زمان خود، می‌توانید زمان کافی را برای مطالعه، انجام تکالیف و شرکت در فعالیت های فوق برنامه اختصاص دهید.

نکات:

1. 1. کارها را بر اساس مهلت و اهمیت اولویت بندی کنید.
   2. کارهای بزرگتر را به بخش های کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید تا احساس خستگی نکنید.
   3. از ابزارهای بهره وری مانند تقویم یا برنامه ریز برای برنامه ریزی فعالیت های خود استفاده کنید.

1. با شروع زودهنگام کارها و پایبندی به برنامه مطالعه خود از تعلل پرهیز کنید.
2. یاد بگیرید به تعهدات غیر ضروری که ممکن است با اولویت های تحصیلی شما تداخل داشته باشد، نه بگویید.

مرحله 5: استراتژی‌های تست‌گیری هوشمند را اتخاذ کنید

امتحان دادن می‌تواند برای بسیاری از دانش آموزان یک تجربه استرس زا باشد. با این حال، با اتخاذ استراتژی های هوشمندانه، می‌توانید با اطمینان به امتحانات نزدیک شوید و شانس خود را برای کسب نمرات عالی افزایش دهید.

نکات:

1. از قبل با قالب و شرایط آزمون آشنا شوید.
2. امتحانات گذشته را مرور کنید یا سوالات تمرینی را برای درک انواع سوالات رایج.
3. برنامه مطالعه ای را که به طور خاص برای امتحانات طراحی شده است، ایجاد کنید و زمان بیشتری را برای موضوعات چالش برانگیز اختصاص دهید.
4. در طول امتحانات با اختصاص زمان مناسب برای هر بخش یا سوال، مدیریت زمان را تمرین کنید.
5. با تمرین تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند تنفس عمیق، در طول امتحانات خونسرد و خونسرد بمانید.

مرحله 6: سبک زندگی سالم را حفظ کنید

حفظ یک سبک زندگی سالم اغلب نادیده گرفته می شود، اما نقش مهمی در عملکرد تحصیلی دارد. ذهن و بدنی که به خوبی استراحت کرده باشد برای مقابله با چالش های مطالعه و حفظ اطلاعات مجهزتر است.

نکات:

1. برای اطمینان از عملکرد شناختی بهینه، خواب کافی داشته باشید.
2. برای کاهش استرس و افزایش تمرکز در تمرینات بدنی منظم شرکت کنید.
3. متعادل بخوریدرژیم غذایی سرشار از مواد مغذی برای حمایت از سلامت مغز.
4. در طول روز برای تقویت توانایی های شناختی هیدراته بمانید.
5. تکنیک های تمرکز حواس یا مدیتیشن را برای کاهش اضطراب و بهبود رفاه ذهنی تمرین کنید.

با پیروی از این شش مرحله و اجرای نکات همراه، می‌توانید عملکرد تحصیلی خود را بدون تلاش بیش از حد بهبود بخشید. به یاد داشته باشید که ثبات و فداکاری عوامل کلیدی در دستیابی به نمرات عالی هستند، بنابراین با انگیزه بمانید و حتی در هنگام مواجهه با چالش ها استقامت کنید.

1. ایمنی را تضمین کنید: اولین و مهم ترین گام در برخورد با خشونت خانگی، اولویت دادن به ایمنی قربانی و سایر افراد درگیر است. این ممکن است شامل یافتن یک مکان امن برای اقامت، مانند یک پناهگاه یا با یک دوست قابل اعتماد یا عضو خانواده باشد. ایجاد یک طرح ایمنی که در صورت لزوم شامل راهبردهایی برای ترک موقعیت سوءاستفاده‌کننده باشد، مهم است.
2. به دنبال حمایت باشید: قربانیان خشونت خانگی باید از متخصصان حرفه ای مانند مشاوران، درمانگران یا مددکاران اجتماعی که در خشونت خانگی تخصص دارند، کمک بگیرند. آنها می توانند راهنمایی، حمایت عاطفی و کمک به توسعه راهبردهای مقابله ای ارائه دهند. علاوه بر این، گروه‌های حمایتی می‌توانند احساس اجتماعی و توانمندی را ارائه دهند.
3. سوءاستفاده از اسناد: مستندسازی موارد سوء استفاده از طریق ثبت تاریخ، زمان، و شرح حوادث ضروری است. این شواهد می تواند هنگام جستجوی حمایت قانونی یا طرح اتهام علیه سوء استفاده کننده ارزشمند باشد. عکس‌های جراحات و کپی‌هایی از هرگونه ارتباط مرتبط (متن، ایمیل) نیز باید ذخیره شوند.
4. دریافت حمایت قانونی: قربانیان باید با یک وکیل مشورت کنند یا از یک سازمان محلی خشونت خانگی کمک بگیرند تا حقوق و گزینه های قانونی خود را درک کنند. اخذ دستور منع منع یا دستور حمایت می تواند حمایت قانونی را فراهم کند و از تماس یا نزدیک شدن فرد آزارگر به قربانی جلوگیری کند.
5. استراتژی خروج ایجاد کنید: اگر هدف ترک رابطه توهین آمیز است، ایجاد یک استراتژی خروج اندیشیده شده مهم است. این ممکن است شامل جمع آوری اسناد مهم (شناسنامه، سوابق مالی)، تامین مالی، و ایجاد هماهنگی برای کودکان یا حیوانات خانگی باشد. همکاری نزدیک با یک مدافع خشونت خانگی می تواند به ایجاد یک برنامه جامع کمک کند.

28 نکته برای مقابله با خشونت خانگی:

1. علائم را بشناسید: درباره علائم خشونت خانگی، که ممکن است شامل آزار فیزیکی، دستکاری عاطفی، گوشه گیری از دوستان و خانواده، کنترل رفتار، و تهدید باشد، بیاموزید.
2. خود را آموزش دهید: پویایی خشونت خانگی، از جمله تاکتیک های قدرت و کنترل مورد استفاده توسط سوء استفاده کنندگان را درک کنید. این دانش می تواند به قربانیان کمک کند تا الگوهای سوء استفاده را بشناسند و تصمیمات آگاهانه بگیرند.
3. برای کمک تماس بگیرید: در جستجوی کمک از دوستان قابل اعتماد، اعضای خانواده یا متخصصانی که می‌توانند پشتیبانی و راهنمایی ارائه کنند، تردید نکنید.
4. یک برنامه ایمنی ایجاد کنید: یک برنامه ایمنی ایجاد کنید که شامل استراتژی‌هایی برای ترک موقعیت سوء استفاده‌کننده باشد، مانند شناسایی مکان‌های امن برای رفتن و در دسترس نگه داشتن وسایل ضروری.
5. به غرایز خود اعتماد کنید: اگر برای زندگی خود احساس ناامنی یا ترس می کنید، به غرایز خود اعتماد کنید و برای محافظت از خود قدم بردارید.
6. حقوق خود را بشناسید: با قوانین و منابع محلی در دسترس قربانیان خشونت خانگی آشنا شوید. وقتی به دنبال حمایت قانونی هستید، درک حقوق شما می تواند به شما قدرت دهد.
7. مخاطبین اضطراری را در دسترس داشته باشید: شماره تلفن های مهم، از جمله خطوط کمک، پناهگاه ها، و مجریان قانون محلی را در مکانی ذخیره کنید که به راحتی قابل دسترسی باشد.
8. اسناد شخصی را ایمن کنید: از اسناد مهم مانند مدارک شناسایی، گذرنامه، گواهی تولد، سوابق مالی و اطلاعات پزشکی در مکانی امن خارج از خانه محافظت کنید.
9. یک کلمه رمز اضطراری ایجاد کنید: یک کلمه رمز با دوستان قابل اعتماد یا اعضای خانواده ایجاد کنید که نشان می دهد بدون هشدار دادن به سوء استفاده کننده به کمک فوری نیاز دارید.
10. مراقبت از خود را تمرین کنید: در فعالیت‌هایی شرکت کنید که مراقبت از خود و رفاه عاطفی را تقویت می‌کنند، مانند ورزش، مدیتیشن، درمان یا سرگرمی‌ها.
11. شبکه پشتیبانی را حفظ کنید: با افراد حمایت کننده که می توانند در زمان های سخت حمایت عاطفی ارائه دهند، روابط ایجاد کنید.
12. به کودکان در مورد ایمنی آموزش دهید: اگر کودکان درگیر هستند، در مورد ایمنی شخصی به آنها آموزش دهید و برنامه ای برای محافظت از آنها تنظیم کنید.
13. از انزوا بپرهیزید: با دوستان و اعضای خانواده در ارتباط باشید تا از انزوا که اغلب توسط سوءاستفاده‌گران تشویق می‌شود، جلوگیری کنید.
14. استفاده ایمن از فناوری: هنگام استفاده از فناوری محتاط باشید زیرا سوء استفاده‌کنندگان ممکن است فعالیت‌های آنلاین را نظارت کنند. استفاده از دستگاه ها یا حساب هایی را در نظر بگیرید که سوء استفاده کننده نمی تواند به آنها دسترسی داشته باشد.
15. یک کیف لوازم ضروری بسازید: کیفی را با وسایل ضروری مانند لباس، لوازم آرایش، داروها و اسناد مهم آماده کنید.ts در مواقع اضطراری.
16. به دنبال مشاوره حقوقی باشید: با وکیلی متخصص در پرونده های خشونت خانگی مشورت کنید تا گزینه ها و حقوق قانونی خود را بدانید.
17. در گروه‌های پشتیبانی شرکت کنید: به گروه‌های پشتیبانی بپیوندید تا بتوانید با سایر بازماندگان ارتباط برقرار کنید، تجربیات خود را به اشتراک بگذارید و بینش‌های ارزشمندی به دست آورید.
18. استقلال مالی را کاوش کنید: در صورت امکان، با صرفه‌جویی در پول یا جستجوی فرصت‌های شغلی، در جهت استقلال مالی تلاش کنید.
19. تغییر قفل‌ها و اقدامات امنیتی: اگر از وضعیت سوءاستفاده‌کننده خارج شده‌اید، به تعویض قفل، نصب سیستم‌های امنیتی و اطلاع‌رسانی به همسایگان مورد اعتماد در مورد وضعیت فکر کنید.
20. از فضاهای عمومی عاقلانه استفاده کنید: اگر ملاقات با فرد آزارگر ضروری است (مثلاً مبادله حضانت کودک)، فضاهای عمومی را با تدابیر امنیتی انتخاب کنید.
21. حفاظت از حریم خصوصی آنلاین: با استفاده از گذرواژه‌های قوی، فعال کردن احراز هویت دو مرحله‌ای و محتاط بودن در مورد اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی آنلاین، مطمئن شوید که حساب‌های آنلاین شما ایمن هستند.
22. منابع محلی خود را بشناسید: در مورد منابع محلی مانند پناهگاه ها، خدمات مشاوره، سازمان های کمک حقوقی، و خطوط کمکی که می توانند کمک کنند تحقیق کنید.
23. درمان را در نظر بگیرید: برای رسیدگی به آسیب‌های عاطفی ناشی از خشونت خانگی و ایجاد مکانیسم‌های مقابله‌ای برای بهبودی، در درمان شرکت کنید.
24. آماده شدن برای رسیدگی در دادگاه: اگر اقدام قانونی علیه سوءاستفاده‌گر انجام شود، شواهد جمع‌آوری کنید و با کمک یک وکیل یا وکیل برای رسیدگی در دادگاه آماده شوید.
25. تکنیک های دفاع شخصی را تمرین کنید: یادگیری تکنیک های دفاع شخصی را برای افزایش ایمنی شخصی و افزایش اعتماد به نفس در نظر بگیرید.
26. برای حفظ شواهد اقدامات لازم را انجام دهید: با گرفتن عکس از جراحات و مستندسازی هرگونه حادثه یا تهدید در یک مکان امن، شواهد سوء استفاده را حفظ کنید.
27. اطلاع رسانی به افراد معتمد: اطلاعات مربوط به وضعیت خود را با افراد مورد اعتمادی که می توانند پشتیبانی ارائه دهند و به نظارت بر ایمنی شما کمک کنند، به اشتراک بگذارید.
28. آگاه باشید: در مورد قوانین خشونت خانگی، منابع و خدمات پشتیبانی به‌روز باشید تا مطمئن شوید به مرتبط‌ترین اطلاعات دسترسی دارید.

منابع :‌

1. خط تلفن ملی خشونت خانگی - منبع قابل اعتمادی که برای افرادی که خشونت خانگی را تجربه می‌کنند، پشتیبانی، اطلاعات و ارجاع می‌دهد. خط تلفن 24/7 کمک ارائه می دهد و می توانید با شماره 1-800-799-SAFE (7233) تماس بگیرید. [منبع: www.thehotline.org]
2. ائتلاف ملی علیه خشونت خانگی (NCADV) - یک سازمان غیرانتفاعی که به افزایش آگاهی در مورد خشونت خانگی و ارائه منابع برای بازماندگان اختصاص دارد. آنها مطالب آموزشی، برنامه های حمایتی و حمایت از قربانیان را ارائه می دهند. [منبع: www.ncadv.org]
3. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) - CDC اطلاعات ارزشمندی در مورد خشونت خانگی از جمله آمار، استراتژی های پیشگیری و منابع برای قربانیان ارائه می دهد. وب سایت آنها راهنمایی جامع در مورد جنبه های مختلف خشونت خانگی ارائه می دهد. [منبع: www.cdc.gov]

مرحله 1: خود را آموزش دهید

قبل از ارائه کمک، بسیار مهم است که خود را در مورد اختلالات خوردن آموزش دهید. با انواع مختلف اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری آشنا شوید. علائم، علائم و علل بالقوه این اختلالات را درک کنید. با کسب دانش، برای درک تجربیات دوست خود و ارائه پشتیبانی مناسب، مجهزتر خواهید شد.

مرحله ۲: علائم را بشناسید

توانایی تشخیص علائم اختلال خوردن ضروری است. این علائم ممکن است شامل کاهش یا افزایش سریع وزن، وسواس در تصویر بدن، ورزش بیش از حد، عادات غذایی مخفیانه، کناره گیری اجتماعی، نوسانات خلقی، و ادراک تحریف شده بدن باشد. اگر هر یک از این علائم را در دوست خود مشاهده کردید، ممکن است نشان دهنده این باشد که آنها با اختلال خوردن دست و پنجه نرم می کنند.

مرحله 3: با حساسیت برخورد کنید

هنگامی که نگرانی های خود را با دوست خود مطرح می کنید، مهم است که با حساسیت و همدلی با آنها برخورد کنید. یک محیط خصوصی و راحت را انتخاب کنید که در آن احساس امنیت کنند. از زبان قضاوت یا تقابل پرهیز کنید و بر نگرانی واقعی خود برای رفاه آنها تأکید کنید.

مرحله 4: نگرانی های خود را بیان کنید

در حین استفاده از جملات “من” نگرانی های خود را به شیوه ای دلسوزانه بیان کنید. به عنوان مثال، به جای «تو مشکل داری» بگویید «اخیراً متوجه تغییراتی در رفتار شما شده‌ام و نگران شما هستم». این رویکرد به اجتناب از حالت تدافعی کمک می کند و ارتباط باز را تشویق می کند.

مرحله 5: بدون قضاوت گوش دهید

وقتی دوست شما در مورد مبارزات خود صحبت می کند، بسیار مهم است که بدون قضاوت گوش کنید. اجازه دهید احساسات و تجربیات خود را بدون وقفه یا انتقاد بیان کنند. همدلی نشان دهید و احساسات آنها را تأیید کنید. از ارائه راه حل های سریع یا به حداقل رساندن نگرانی های آنها خودداری کنید.

مرحله 6: کمک حرفه ای را تشویق کنید

پیشنهاد کمک حرفه ای گام مهمی در حمایت از دوست شماست. اختلالات خوردن شرایط پیچیده سلامت روان هستند که اغلب نیاز به درمان تخصصی دارند. آنها را تشویق کنید تا از یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند یک پزشک، درمانگر یا متخصص تغذیه که در اختلالات خوردن تخصص دارد، راهنمایی بگیرند.

مرحله ۷: پیشنهاد کمک در یافتن درمان

یافتن گزینه‌های درمانی مناسب می‌تواند برای فردی که دچار اختلال خوردن است سخت باشد. به دوست خود در تحقیق در مورد مراکز درمانی، درمانگران، گروه های حمایتی یا برنامه های سرپایی که در زمینه اختلالات خوردن تخصص دارند، کمک کنید. منابع و اطلاعات تماس را در اختیار آنها قرار دهید تا فرآیند را برای آنها آسان تر کنید.

مرحله 8: حمایتگر باشید

در طول سفر دوست شما به سمت بهبودی، حمایت و درک کردن بسیار مهم است. بگذارید بدانند که شما بدون قید و شرط در کنار آنها هستید و در هر مرحله از آنها حمایت خواهید کرد. در مواقع سخت همدلی، صبر و مهربانی نشان دهید.

مرحله 9: سازوکارهای مقابله سالم را تشویق کنید

به دوست خود کمک کنید مکانیسم های مقابله ای سالمی را برای جایگزینی رفتارهای مخرب مرتبط با اختلال خوردن آنها ایجاد کند. آنها را تشویق کنید تا در فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برند شرکت کنند، مانند سرگرمی‌ها، ورزش برای لذت بردن به جای کنترل، یادداشت روزانه یا گذراندن وقت با عزیزان. این استراتژی های مقابله ای مثبت می تواند به روند بهبودی آنها کمک کند.

مرحله 10: از ایجاد محیط‌ها اجتناب کنید

با اجتناب از محرک هایی که ممکن است علائم اختلال خوردن دوست شما را بدتر کند، یک محیط حمایتی ایجاد کنید. این ممکن است شامل خودداری از بحث در مورد وزن، ظاهر، رژیم غذایی یا درگیر شدن در صحبت های منفی بدن در اطراف آنها باشد. جو پذیرش و مثبت بودن بدن را تقویت کنید.

مرحله 11: مراقب زبان باشید

حواستان به زبانی باشد که هنگام بحث درباره غذا، تصویر بدن و وزن استفاده می کنید. از اظهار نظر در مورد ظاهر آنها یا شرکت در گفتگوهای مرتبط با رژیم غذایی یا شرم آور اجتناب کنید. از زبانی فراگیر و مثبت استفاده کنید که خودپذیری و رابطه سالم با غذا را تقویت می کند.

مرحله ۱۲: مراقبت از خود را تمرین کنید

حمایت از یک دوست مبتلا به اختلال خوردن می تواند از نظر احساسی تخلیه شود. بسیار مهم است که برای حفظ سلامتی خود مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید. در فعالیت هایی شرکت کنید که شما را شارژ می کند، به دنبال پشتیبانی باشیدبا دیگران تماس بگیرید و در صورت نیاز با یک درمانگر یا مشاور صحبت کنید.

مرحله 13: پیشگیری از عود را تشویق کنید

بهبودی از اختلال خوردن سفری است که ممکن است با شکست همراه باشد. دوست خود را تشویق کنید تا راهبردهای پیشگیری از عود را توسعه دهد، مانند ایجاد یک شبکه پشتیبانی، شرکت مداوم در جلسات درمانی و تمرین شفقت به خود. به آنها یادآوری کنید که شکست ها طبیعی و بخشی از روند بهبودی هستند.

24 نکته برای کمک به دوست مبتلا به اختلال خوردن:

1. صبور باشید و درک کنید.
2. از اظهار نظر در مورد ظاهر یا وزن آنها خودداری کنید.
3. روی نقاط قوت و کیفیت آنها فراتر از ظاهر فیزیکی تمرکز کنید.
4. پیشنهاد همراهی آنها را در جلسات درمانی یا گروه های حمایتی ارائه دهید.
5. درباره منابع موجود در جامعه خود بیاموزید.
6. از دادن نصیحت خودداری کنید مگر اینکه از شما خواسته شود.
7. به مرزها و محدودیت های آنها احترام بگذارید.
8. آنها را تشویق کنید تا احساسات خود را از طریق هنر، نوشتن، یا سایر راه های خلاقانه بیان کنند.
9. پیروزی های کوچک را در طول مسیر جشن بگیرید.
10. از فعال کردن رفتارهای مرتبط با اختلال خوردن خودداری کنید.
11. خودتان را در مورد مثبت بودن بدن و خوردن شهودی آموزش دهید.
12. مراقب تعصبات و قضاوت های خود باشید.
13. در لحظات چالش برانگیز، حواس‌پرتی ارائه دهید.
14. اطلاعاتی را درباره خطوط کمک یا خطوط فوری بحران که در صورت نیاز می توانند با آنها تماس بگیرند، ارائه دهید.
15. بدانید که بازیابی به زمان نیاز دارد و عقب‌نشینی بخشی از فرآیند است.
16. آنها را تشویق کنید تا افکار و باورهای منفی درباره خود را به چالش بکشند.
17. به آنها کمک کنید محرک‌ها را شناسایی و به چالش بکشند.
18. حمایت و پذیرش بی قید و شرط را نشان دهید.
19. با استفاده از مواد متعادل و مغذی غذاها را با هم آماده کنید.
20. به انتخاب آنها در مورد غذا و ورزش احترام بگذارید.
21. آنها را تشویق کنید تا در فعالیت های خودمراقبتی شرکت کنند.
22. درباره اثرات بالقوه دراز مدت اختلالات خوردن بیاموزید و این اطلاعات را با آنها به اشتراک بگذارید.
23. شنونده خوبی باشید و از ارائه راه حل بپرهیزید مگر اینکه از شما خواسته شود.
24. به آنها یادآوری کنید که در سفر خود به سوی بهبودی تنها نیستند.

با پیروی از این مراحل و نکات، می توانید از دوست خود که با اختلال خوردن دست و پنجه نرم می کند، حمایت ارزشمندی کنید. به یاد داشته باشید که کمک حرفه ای ضروری است و نقش شما این است که در طول روند بهبودی آنها حضوری مراقب و درک کننده باشید.

منابع : 

1. انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA) - NEDA یک سازمان غیرانتفاعی پیشرو است که به حمایت از افراد و خانواده‌های آسیب‌دیده از اختلالات خوردن اختصاص دارد. وب سایت آنها اطلاعات، منابع و راهنمایی های جامعی در مورد اختلالات خوردن ارائه می دهد.
2. Academy for Eating Disorders (AED) - AED یک سازمان حرفه ای بین المللی است که متعهد به تحقیق، آموزش، پیشگیری و درمان اختلالات خوردن است. وب سایت آنها منابع ارزشمندی را هم برای متخصصان و هم برای افرادی که به دنبال اطلاعات در مورد اختلالات خوردن هستند ارائه می دهد.
3. Mayo Clinic - Mayo Clinic یک موسسه پزشکی مشهور است که اطلاعات پزشکی قابل اعتمادی را در مورد موضوعات مختلف سلامت از جمله اختلالات خوردن ارائه می دهد. وب سایت آنها راهنمای جامعی در مورد علائم، علائم، علل و گزینه های درمانی برای اختلالات خوردن ارائه می دهد.

اگرچه این منابع بسیار معتبر هستند، همیشه مهم است که با متخصصان مراقبت های بهداشتی برای مشاوره و راهنمایی شخصی در مورد اختلالات خوردن مشورت کنید.